Dubrovnik

Als we 's morgens opstaan is alles droog!. Heerlijk om het een keer droog in te pakken. Rond 9 uur gaan we rijden. De bestemming voor vandaag is Dubrovnik, ongeveer 470 km. Het wordt een lange en warme dag zullen we later merken. Omdat het toch een stukje rijden is nemen we zoveel mogelijk de tolweg. Na een stuk rijden door een prachtig landschap begint de tolweg. Tot onze verbazing rijden we hier helemaal alleen. Waar zijn de mensen gebleven, wil er niemand naar het zuiden? Het is een racebaan en het schiet zo wel lekker op. Maar een mooie route is het niet, het landschap is er saai. 120 Km voor Dubrovnik houdt de snelweg op. Nu moeten we de rest langs de kust rijden. Maar voor we dat gaan doen gaan we eerst tanken. En dan horen we een gek geluid aan de auto. Het komt van het rechter wiel en we denken dat het de rem is. Maar ja, we blijven toch vrouwen die a-technisch zijn. We vertrouwen het niet en gaan op zoek naar een garage. We vinden er 1 in Krvavac dichtbij Metkovic. Gelukkig kunnen ze ons helpen. De temperatuur is inmiddels opgelopen tot 27 graden maar wij hebben het veel warmer. Het euvel blijkt een steentje tussen de remschijven te zijn. Na 2 uur kunnen we onze reis weer hervatten. Het is een mooie weg langs de kust en het is echt prachtig. Even nog een kleine stop voor de douaniers want we moeten een aantal kilometers door Bosnië-Herzegovina rijden en dan komen we aan in Dubrovnik. We zetten onze tent op een stadscamping. Dit is de enige die dicht bij het oude centrum ligt die we morgen gaan bezoeken. Dubrovnik wordt omschreven als het pareltje van de Adriatische kust, een van de mooiste steden van Europa en een stad van superlatieven. Deze nobele ommuurde stad ligt aan de voet van een gebergte dat zich onbeschaamd in het felblauwe water van de Adriatische zee stort. Huizen met rode pannedaken, paleizen, kerken, kloosters, een wirwar van met witte tegels geplaveide straatjes, pleintjes waar het sociale leven zich afspeelt. Deze miniwereld is verboden voor auto's en daarom een paradijsje voor wandelaars. Dubrovnik is een subtiele mengeling van Venetiaans raffinement en Slavische inborst. We kuieren op ons gemak door de steegjes. Later in de middag wandel ik over de stadsmuren. Ik kom langs forten, wachttorens en fraaie woningen met rijk versierde wapenschilden. Vanaf de muren heb ik een prachtig uitzicht op het eiland Lokrum. Ik loop hier ruim een uur overheen en raak niet uitgekeken. Dan gaan we samen nog op een terrasje zitten om van de stad en de zon te genieten. Deze stad ademt sfeer uit. We besluiten om in de oude stad te blijven eten. Dat is een goede keuze want we vinden een leuk restaurantje. Hier bestellen we mosselen en we krijgen een Martini gratis. Die gaat er wel in en we hebben de grootste lol. Gelukkig de obers ook want we trekken veel klanten aan. Binnen een mum van tijd zit het hele terras vol. Als we de rekening vragen, vragen de obers of we niet langer kunnen blijven zitten. Maar de toeristenmassa is verdwenen en we willen nog wat door de stad slenteren. Deze is veranderd in een romantische en rustige stad. De gebouwen zijn prachtig verlicht. We ontmoeten hele leuke mensen en krijgen overal waar we langs komen gratis drank aangeboden. Laten we dat maar niet doen want we moeten onze camping nog terug kunnen vinden. Maar we genieten op en top van een heerlijke zwoele avond in een prachtige stad.