Plitvice meren

Ook vannacht heeft het geregend. Jammer want nu moeten we de tent nat inpakken. Maar we mogen niet klagen want overdag hebben we nog altijd mooi weer gehad. Vandaag rijden we tot de meren van plitvice en dit is 206 km. We nemen eens geen snelwegen maar de b-wegen. We rijden door dorpen en over het platteland. De wegen zijn hier verrassend goed. Op een bospadje na, want toen dachten we echt dat Tommie ons het bos in wilde sturen. Ineens hield de verharde weg op !! Maar na 30 km was de verharde weg er ook weer net zo snel. Het was een mooie route met vergezichten en leuke taferelen van het platteland. Zo zie je hier typische boerderijen met veel houtwerk waar ze aan de balkons mais laten drogen. Verder zie je veel mensen op het land werken en dan zie je opeens een tractor met man en vrouw erop. Dit was zo grappig om te zien. In typische kleding. Man achter het stuur en vrouw met een hark ernaast. Dit zie je alleen op plaatjes!! En dan komen we bij de grens van Kroatie. Er is hier echt niets te doen. Volgens mij neemt hier nooit iemand deze grensovergang. In ieder geval geen toeristen want we zijn een hele bezienswaardigheid. De mannen hebben hier de grootste lol en maken wel erg veel kopieen van onze paspoorten. Ze willen zelfs wel mee op de achterbank. Jammer voor ze maar we hebben geen plaats. We komen lekker op tijd aan bij de camping. Na het opzetten van onze tent gaan we wat informeren voor morgen en daarna lekker van de zon genieten. Rond een uur of 7 besluiten we dat we willen BBQ'n. Dus we gaan opzoek naar vlees en salade. Eerst bij de campingsuper maar die had niets. Dan even een paar kilometer verder kijken. Hmm deze is net gesloten om te balansen, maar er is er nog 1. Die is zelfs zo klein dat als er 4 man in staan de winkel vol staat. BBQ gaat het dus niet worden. We krijgen een tip van een restaurant die wel goed moet zijn. Tja, dan gaan we dat maar proberen. En dat was dus een hele goede keuze. Sas neemt typisch vlees van hier en ik heerlijke forel. Zo, wat was die goed. Na een drankje in de bar houden we het voor gezien en gaan naar bed. Om 9 uur vertrekt er een bus van de camping naar de meren. Het is een van de natuurwonderen van Kroatie en als werelderfgoed beschermd door de Unesco. Te midden van een volkomen ongerept landschap met nu eens smalle, dan weer brede valleien ligt een opeenvolging van 16 meren die trapsgewijs in elkaar overvloeien en zo een hoogte van 130 m overbruggen (ze liggen tussen 503 en 636 m boven de zeespiegel). De meren worden gevoed door tal van bronnen, beken en bergstromen (het water is zo helder dat je bijna zou denken dat ze gewoon een kraan open hebben staan) en zijn verbonden door een rits van spectaculaire stroomversnellingen en watervallen. In de loop der eeuwen hebben de natuurelementen de rotswanden en beddingen aangetast, waardoor op bepaalde plaatsen afzettingen (calciumcarbonaat en magnesium) zijn ontstaan. Die vormen nieuwe natuurlijke barrières van poreuse steen (tufsteen of traverti) die zich mengen met de uitgespoken weelderige begroeiing. Als gevolg van de natuurlijke inwerking van water storten ook die barrieres weer in, waardoor de omgeving grondig wordt gewijzigd en nieuwe beddingen en watervallen ontstaan. Dit proces van geologische afzettingen en formaties verloopt razendsnel, dit tot grote vreugde van de wetenschappers. De ondergrond van dit karstgebied bestaat uit harde dolomietrots, waardoor de stabiliteit van dit gebied al duizenden jaren gewaarborgd is. De sedimenten verlenen niet alleen het water een heel speciale kleur (groen en blauw, met enkele heldere turkooisblauwe nuances), maar ook alles wat onder water ligt, zoals stenen, planten en dode boomstammen. Een prachtig spektakel als de zon volop schijnt. Je mag hier niet vissen of zwemmen (wat met deze warmte erg jammer is) en daarom blijven de vissen gewoon langs de oevers zwemmen en zijn totaal niet bang. Je komt hier echt ogen te kort. Rondom liggen bossen met sparren, dennen, beuken, haagbeuken en esdoorns. Een uitstekende habitat voor zeldzame dieren, zoals wolven en beren, maar ook wilde katten, herten, everzwijnen, bunzings, marters en dassen kunnen hier in optimale omstandigheden leven. Alles wat ze over de Plitvicemeren zeggen klopt. Het is magisch, pittoresk en mysterieus. Kortom een betoverende plek die je niet mag missen. En na een hele dag wandelen gaat er een pasta maaltijd altijd in.