Unexpected Lae

We zijn vroeg wakker maar staan rond kwart voor 7 op. We zijn nog niet klaar met het ontbijt of Lilly belt dat ze bij de poort staat met een busje. Beter kun je het niet hebben. Onze tassen krijgen weer een zitplaats (tegen betaling) en we rijden terug naar de markt. Want het busje moet natuurlijk wel vol. Het is half 8 en het busje is een stuk groter dan die van Madang dus we zijn benieuwd wanneer hij vol zit. We praten nog even met Lilly en haar moeder en dan nemen we toch echt afscheid. Eindelijk rond half 10 is hij vol en kunnen we gelukkig gaan. Maar dat de wegen er niet beter op zijn geworden merken we ook want we butsen en hobbelen nog steeds alle kanten op. Maar nog altijd is de omgeving prachtig. De bergen zijn echt mooi. We komen langs een stuwmeer waar we heel even stoppen. Deze dam voorziet heel veel dorpen van elektriciteit. En dan weer heel snel verder want onze chauffeur heeft haast. Tjeetje zeg, wat rijdt hij hard, te hard voor deze wegen. Als hij 1 gat over het hoofd ziet slaan we om en maken wij het nieuwjaar niet meer mee. Maar gelukkig worden de wegen beter naarmate we uit de bergen komen. Dan krijgen we een lange rechte weg met aan beide zijde landbouw en weilanden voor koeien en paarden. En dan rond half 3 zijn we eindelijk na 5 uur reizen bij de guesthouse gearriveerd. En deze valt echt 100% mee (expect the unexpected). We hebben ieder een slaapkamer, een grote woonkamer met tv en keuken, een aparte wc en douche. Super luxe voor hier, voor ongeveer €30,00 per persoon per nacht. Het heet 12 Miles Lodge en ligt dus 12 Miles van Lae af (miles lodge, 12 mile, okuk highway between Lae & Nadzab). Eigenlijk tussen het vliegveld en de stad Lae in. Maar we moeten natuurlijk nog wel snel inkopen doen want als we iedereen moeten geloven dan is de komende 2 dagen met Kerstmis hier helemaal niets open. We hebben niet echt het kerstgevoel hier. We zien weinig versierd. Zelfs in de steden niet laat staan in de hutjes onderweg. In de supermarkten is wel wat te koop maar heel weinig en ik denk dat ze er gewoon geen geld voor hebben of het liever aan iets anders uitgeven. Ik ben toch al vaak met kerst in het buitenland geweest maar ook dit heb ik nog nooit meegemaakt. In geen 1 huis zie je kerstversiering alleen de hele dure hotels hebben wel versiering. De mensen doen trouwens ook helemaal niets 2 dagen. Ze brengen kerst met familie door, door gewoon bij elkaar te gaan hangen. We hebben geluk want de eigenaar en vrouw willen ons wel naar de stad brengen voor inkopen. Het is toch nog een half uurtje rijden en dan komen we in de 2e grootste stad van PNG. Wat ik ervan zie is dat het voornamelijk uit winkels bestaat en er is een groot golfveld. We gaan in een mega grote supermarkt inkopen doen. Ze hebben hier zelfs een groente en fruit afdeling. Dit is de eerste supermarkt die we tegenkomen die alles heeft. Maar de prijzen liegen er ook niet om en zijn weer een stukje hoger. We kopen voor 2 dagen in en moeten meer dan Nederlandse prijzen afrekenen. Maar we hebben in ieder geval te eten de komende dagen. Als we terug zijn praten we nog een tijdje met de bewaker buiten want de temperatuur is weer van ouds erg warm. En als we dan willen douchen......je raad het al, dan is er geen water. We beginnen eraan te wennen. Onze kerstavond sluiten we af met een verse cocosnoot want naar buiten voor naar de kerk te gaan zit hier niet in. Vandaag is het Kerstmis. En wat doe je dan. Uitslapen natuurlijk en op je gemak ontbijten. Ons ontbijt is lux want voor het eerst hebben we thee en koffie en een gekookt ei. Verder bestaat het uit boterham met tonijn. En als we de afwas hebben gedaan willen we een stukje lopen. Dat kan, maar kijk wel uit. Als we de poort uitlopen loopt er toch maar een bewaker mee. Dat werkt dus niet. Er is trouwens ook niets te doen en je ziet bijna geen mens op straat. En een kerk zien we ook nergens. We lopen maar weer terug en gaan in de tuin wat lezen. De mensen hier zijn echt vriendelijk. De man en vrouw die hier alles moeten zuiver houden en overal inzetbaar voor zijn komen bij ons praten. En je raad het al: vroeger was het veiliger en niet zo duur. Hun komen ook uit de jungle in de bergen en daar veranderd heel veel. Grote bedrijven kopen land op (voor veel te weinig geld) en gaan opzoek naar goud en gas. Jammer want ze vernielen mooie stukken natuur en maken het leven voor de bevolking veel te duur. Vroeger konden ze van hun land en natuur leven en hadden ze geen geld nodig. Nu hebben ze geen land meer en moeten hun eten kopen. Veel stammen proberen zich er tegen te verzetten maar de overheid is corrupt. Dan komt de bazin en krijgen we verse vis. 2 hele visjes. Ons kerstmaal gaat er steeds beter uitzien. Er zijn ook nog 2 andere gasten uit Engeland en rond 4 uur komen ze terug uit de stad. Daar praat ik ook even mee. De man reist al 21 jaar onafgebroken!!! Hij heeft zijn bedrijf verkocht op jonge leeftijd en het enige wat hij nu nog doet is reizen. En weer komen we tot dezelfde conclusie. Hij dacht eerst dat Angola het duurste land was waar hij was geweest maar het is toch echt PNG is hij achter gekomen. Het is een duur en moeilijk bereisbaar land. En aan de lonely planet (LP) heb je helemaal niets. Ze waren naar Mt Hagen gevlogen en vanuit daar met PMV naar Tari gegaan wat 12 uur duurde. In de LP stond 6 uur!!!! Ze hebben er een week overgedaan om terug in Lae te komen. Nu waren ze de stad ingegaan voor een kerstlunch. Hun werd verteld dat die om 3 uur begon. Ze vonden het laat maar er werd door het hotel personeel van een erg duur hotel gezegd dat het echt om 3 uur begon. Bleek het om 3 uur te sluiten. En daar zouden ze tot 7 uur 's avonds kunnen internetten. Dat bleek al om 12 uur gesloten te zijn. Internet is hier trouwens echt een ramp. Toen ze vroegen of ze dan gebruik konden maken van het zwembad bleek deze gerenoveerd te worden. Ik geloof dat onze kerstdag toch een stuk relaxter was. Later kwamen ook nog een aantal politieagenten uitpuffen van de hitte die er vandaag was. We vroegen of we veilig rond konden lopen en kregen het volgende antwoord: het ziet er veiliger uit dan dat het is. Maar het heeft ook wel met kerst te maken, veel mensen zijn dan dronken. Zitten we toch in de verkeerde periode hier, Hmmm. Goed, we beginnen ons kerstmaaltijd klaar te maken en dat ziet er erg goed uit met het verse visje. Ondertussen kijken we, aan gebrek van een kerk, de hoogmis uit Rome met de Paus die door EWTN wordt uitgezonden. De Paus ziet er trouwens maar slecht en oud uit. De mis duurt wel erg lang want ondertussen hebben we gegeten, de afwas gedaan zonder water, wat erg lastig was en nog een douche op de gang gevonden waar nog wel water uitkwam en dus snel gedoucht. Maar we hebben braaf tot het einde gekeken want er was verder toch niets op tv of in de guesthouse te doen. We hopen dat er op 2e kerstdag wel iets te doen of te regelen valt. Want het klopte dus dat er op 1e kerstdag niets te doen was en alles gesloten is. We zetten de wekker op tijd want we hopen naar de zoo te kunnen gaan. Maar nog voordat we hebben kunnen ontbijten komt de manager al met een idee. Of we samen met de Engelse een boottripje willen maken. Het is nu een zondag en dan is het vrij prijzig om iets te regelen maar als we nu allemaal gaan is het betaalbaar. En hij stuurt ook wat mensen mee, waaronder zijn vrouw, waarvoor hij ook een deel betaald. Wij hoeven hier niet lang over na te denken maar de Engelse iets langer. Dus na ons ontbijt gaan we even vragen wat hun plannen zijn. Oké, ze gaan mee. Na een uur stappen we in de jeep van de manager en hij brengt ons naar de haven. Dat ziet er even anders uit als Madang. Wat is het hier smerig. Maar goed we stappen met zijn alle weer in de speedboat en net als bij die andere moeten we weer op de bodem zitten. De zee is hier een stuk rustiger en we varen ongeveer 2 uur. Wat is het hier prachtig. Je ziet alleen maar palmbomen aan het strand en daarachter de mooie groene heuvels en bergen. Hier zie je heel af en toe nog een hutje van riet en voor de rest alleen maar tropisch regenwoud. Ergens in de verte heel hoog in de bergen en het tropisch regenwoud zie je een waterval van enorme hoogte naar beneden vallen. Vanaf het bootje hebben we echt een spectaculair uitzicht over de bergen en regenwoud. We komen ook langs de stranden waar de schildpadden hun eieren 's avonds leggen. Dan komen we aan in Salamaua, het ligt in de Huon Gulf. Dit was na Rabaul de 2e grote uitval basis van de Japanners. En je raad het al, ook hier zijn nog veel oorlogsoverblijfsels. We beklimmen de Peninsula's hills wat een hele opgave is want het gaat recht omhoog en ik heb mijn wandelschoenen thuis gelaten en slippers aan. Hmmm, het gaat niet snel maar ik kom, door de wildernis want van een echt pad kun je niet spreken, boven. En hier staan 5 machinegeweren van de Japanners die ze gebruikte om vliegtuigen naar beneden te halen. De laatste, die natuurlijk helemaal op de top staat, is het best bewaard. Die ziet er echt prachtig uit. En dan gaan we naar beneden, stijl naar beneden. We komen bij een overblijfsel van de originele dorpsbegraafplaats. Daarna lopen we langs de waterkant terug en zien we nog de resten van een jeep en aggregaat van de oorlog. Zo dat was een flinke wandeling en we zijn helemaal nat van de zweet. We lopen door het vriendelijke dorpje terug. Het is hier echt mooi en heel rustig. Dan wordt het tijd om in het bootje te stappen want het begint alweer laat te worden. Dit keer is de zee niet meer zo rustig en ach we waren toch al nat, nu is er helemaal niets meer droog. We zijn blij als we vaste grond onder onze voeten hebben en we hoeven niet eens op vervoer te wachten. De manager staat gewoon klaar met de auto. Als we erin zitten krijgen we nog een verrassing. Hij heeft voor iedereen pizza en drankjes. Wat geweldig!!! Ik heb nog nooit zo'n lekkere pizza gehad. En als ons buikje rond gegeten is zijn we ook weer bij de guesthouse. We zijn moe en voldaan. Deze 2e kerstdag was echt Unexpected!!!!!
Vandaag willen we naar de Botanical Gardens en vragen of de Engelse ook mee willen. Dat willen ze wel. Maar helaas duurt het 2 uur voor ze klaar zijn voor vertrek. Als we eindelijk kunnen gaan brengt Kwina ( de vrouw van de manager) ons weg. Ze zet ons eerst af bij de Lae War Cemetery. Ook deze begraafplaats is erg goed bijgehouden en er liggen veel Australiërs begraven. Vanaf hier brengt ze ons naar de Botanical Gardens. Dit is eigenlijk een klein regenwoudje in de stad. De bomen en planten zijn hier erg mooi maar wederom wordt het weer erg slecht bijgehouden. Er ligt overal rotzooi en als iets kapot is maken ze het niet. Echt heel jammer want het is prachtig en lekker rustig. Er staat ook nog een heel groot vliegtuig wat er nog erg goed uitziet, het is een RAAF DC-3. Dan vragen we aan Jenny (iemand van de guesthouse, want ze laten ons echt niet alleen) waar een supermarkt is en gaan daar nog wat inkopen doen voor we terug gaan. We moeten eerst een PMV naar de markt nemen en dan eentje die naar de guesthouse gaat. Ze zegt wel 3x dat we de manager moeten bellen of we opgehaald kunnen worden. Ik ga toch niet iedere keer die mensen lastig vallen. We nemen gewoon de PMV, er wordt nog een paar keer door de mensen gezegd dat het gevaarlijk is en we stappen in. Er gebeurt niets en we komen veilig aan. Weet je wat hier gevaarlijk is? De wegen met hun erg grote gaten. Onderweg zien we een luxe Jeep die geen wiel meer heeft. Het wiel is gewoon bij de as afgebroken en de auto staat een stukje verder nog op 3 wielen. We lopen ook nog even naar het marktje dichtbij de guesthouse en als we denken dat we een keer zonder bewakers lopen hebben we het toch mis. Ik draai me om en ja hoor, daar staat weer een bewaker van de guesthouse. Zal het dan hier echt zo gevaarlijk zijn of is het bezorgdheid. Ik hoop dat we er nooit achter komen. We kopen wat fruit en lopen terug. Daar praten we nog met de zus van de manager en de chefkok. Alle mensen zijn hier echt vriendelijk. En dan wordt het tijd om weer eens te gaan koken. Nu hebben we het knopje van de pomp voor het water gevonden en dat maakt alles toch een stuk makkelijker. Zelf het douchen is fijner Hahaha. Na het ontbijt brengt Kwina ons naar de Rainforest Habitat. Het is best een eindje rijden en we praten de hele weg. We krijgen veel informatie. Bv over wat een gids mag vragen voor een dag (50 kina wat een heel ander bedrag is dan wat ze werkelijk vragen) en dat je met toeristen in de auto niet hard mag rijden want ze moeten foto's kunnen maken en vragen kunnen stellen (heel wat anders dan de laatste PMV rit). En wij geven ook veel informatie over Nederland. Bij de Rainforest Habitat laat ze ons ook niet alleen. Ze heeft weer 2 personen van de guesthouse meegenomen die op ons moeten letten. We gaan een soort tent in en staan echt verstelt. Wat is het binnen mooi. Er is een vijver met loopbrug en vogels. Hier is een kleine regenwoud nagebouwd. En buiten heb je de exotische flora en fauna van PNG. Het is een kleine mini zoo. We lopen door een mooi park met veel vlinders en zien cuscus, tree kangaroos, cassowaries en een zoutwater krokodil. Maar het mooiste is toch wel de Bird of Paradise. Wat is dat een prachtige vogel maar moeilijk te fotograferen. Zelfs als we door de vriendelijke bewaker naar binnen mogen. We staan gewoon in de kooi. Hij laat ons nog meer dieren zien waaronder een paar slangen en een tree kangaroo die een baby heeft. Wat zijn dat leuke dieren. Dit was echt de moeite waard, het is een prachtig park wat goed is bijgehouden. Dan gaan we weer met de PMV terug naar de markt waar we moeten overstappen naar een andere PMV. We rijden door Lae en hebben het nu helemaal gezien. Maar ik kan niet zeggen dat Lae een aantrekkelijke stad is. De omgeving daar in tegen is wel prachtig. En als we weer veilig terug zijn heeft Kwina nog een verrassing. Ze wil ons mee nemen naar een dorpje waar ze is uitgenodigd, of we daar ook heen willen. Tuurlijk willen we dat. Het is een stukje rijden en na het vliegveld slaan we een weg in. Nu is het een zandpad en daar heb je echt een jeep voor nodig. Gelukkig heeft ze een hele goede. Het is echt prachtig, we rijden weer richting bergen. En dan komen we bij een hele grote rivier. Hier zetten we de auto neer en lopen naar de plek waar een picknick wordt gehouden. We ontmoeten de dorpelingen en de man die de brug over de rivier heeft gebouwd. Wij zijn de eerste toeristen die er over gaan. Wat is het hier mooi, ik kan het niet omschrijven. De man verteld dat hij het land heeft gekocht en er een guesthouse wil bouwen. Maar daar is geld voor nodig en dat heeft hij niet. Dit is echt een prachtige plek om te investeren. Als ik genoeg geld had dan wist ik het wel. En dan worden we uitgenodigd om te eten. Wat zijn de mensen hier allemaal gastvrij en vriendelijk. Totaal anders dan de stad. Als we het op hebben wil Kwina ons nog een uitkijkpunt laten zien. Wouw, dit is echt het mooiste wat ik tot nu toe heb gezien. Wat een uitzicht. Zover als je kunt kijken zie je groene heuvels/bergen en een grote rivier. Hier is helemaal niets meer. Er woont niemand en er is nog niets kapot gemaakt door de mensen. Het wordt al laat en we kunnen bijna geen foto's meer maken. Maar deze herinneringen nemen ze ons nooit meer af. Dit is het echte PNG. We zetten nog een paar mensen af in het dorpje. Dit dorpje heeft alles. Een schooltje, kerkje en een ziekenhuisje en zelfs een generator voor stroom. Jammer dat het donker is want het is een mooi dorpje in de bergen. En dan rijden we in het donker naar huis wat ook een beleving is. Het is erg donker zonder straatverlichting en we slalommen om de gaten in de weg heen. Ook dit was een Unexpected dag in Lae.