De vulkaan op/af

Om 5 uur gaat de wekker. We maken ons klaar voor een busrit naar León. Je zou zeggen dat het om 6 uur op een zondag lekker rustig is in de kippenbus. Nou, mooi niet. Om je een voorstelling te geven van de kippenbus..... Het is een soort vrachtwagen met een hele grote laadbak. De officiele zitplaatsen zijn er ongeveer 84 maar normaal gesproken is dat het dubbele. Op een bankje waar normaal gesproken 2 personen zitten kunnen hier makkelijk 3. En alles wordt werkelijk waar op, in of onderin de bus meegenomen. Complete huisraden worden meegenomen en de rit is bijna gratis.(2,5 uur is ongeveer 2,50 euro) Je moet wel tegen warmte en drukte kunnen want eenmaal in de bus kom je er niet meer zo gemakkelijk uit. León is één van de oudste steden van het land en de voormalige hoofdstad. Het is een prachtige universiteitsstad in koloniale stijl. De invloed van het rooms-katholicisme is groot. Op bijna iedere straathoek staat dan ook een kerk. De inwoners van deze van origine zeer liberale stad hebben zich altijd verzet tegen de dictator Somoza. Zelfs heden ten dage is deze stad enigzins Sandinistisch gezind. In León zijn daarom ook vele muurschilderingen te beworderen met veelal de revolutie als thema. We zijn lekker op tijd in León en zetten onze spullen af in onze hostel. We gaan op ons gemak de stad bekijken. Het is vrij compact en knus. Een leuke stad om te vertoeven. In ongeveer 10 minuten tijd bezoeken we 4 kerken. De kathedraal van León officieel Basilica de la Asunción is de grootste van Midden-Amerika. Een legende verteld dat de ontwerpen per ongeluk zijn verwisseld met de kathedraal van Lima in Peru. Maar of het per ongeluk is..... Het is wel een hele grote kerk voor zo´n klein plaatsje. De kerk wordt omringd door veel beelden van leeuwen en daar dankt de stad ook zijn naam aan. De kerken bieden ook even verkoeling want León is warmer en droger dan de rest van het land. De temperatuur ligt overdag ongeveer op 33 graden en ´s avonds op 26 graden. Door het midden van Nicaragua loopt de ¨Keten van vulkanen¨. En vanmiddag gaan we dan ook naar San Jacinto. Dit is een buitengewoon klein dorpje dat vulkanische activiteiten in zijn achtertuin heeft. We gaan door een soort ingang en kinderen bieden zich aan als gids. We steunen de lokale bevolking door een gidsje te nemen maar halen meer info uit de boeken dan van haar. We zien rookpluimen uit de grond komen en overal zien we kokende modder. Op de achtergrond zien we de vulkaan Rota en de dampende vulkaan Telica. Telica is één van de actiefste. Deze heeft een magmaplaat waar water op lekt waardoor dampende modderpoelen ontstaan. En daar lopen wij dus door. Echt bizar. En ook letterlijk heet onder de voeten. Dit is niet even een relaxed modderbadje dat je neemt. Maar we nemen natuurlijk wel modder mee want je weet nooit waar het goed voor is..... Voor het eerst hebben we een hostel voor ons alleen en daar maken we gebruik van. Het is eigenlijk een woonhuis die ze als hostel hebben ingericht. Je hebt een voorkamer en daarachter is alles open; wel overdekt maar de keuken is open en de woonkamer ook. Een bijzondere bouw mag ik zeggen. Maar omdat dus ook de keuken geheel tot onze beschikking staat slaan we heerlijke verse produkten in bij de super en gaan koken!!! Er is een soort festival gaande en door de straten lopen paarden waarmee ze een show opvoeren. Ook 's avonds is het super gezellig in de stad. Na een stevig en zelf gemaakt ontbijt gaan we de stad weer in. Vandaag (maandag) is het een stuk drukker. We bezoeken nog andere kerken die we gisteren niet zagen en beklimmen de kathedraal. Vanaf het dak hebben we een geweldig uitzicht. Het rare is dat je overal op en aan kunt komen en niets is afgeschermd. Zelfs niet hele gevaarlijke diepe gaten die je naar de bodem van de kerk brengen. Met een raspado (schaafijsje) op een bankje voor de kathedraal krijgen we het ultieme Nicaragua gevoel. Wat is dit een leuke stad. 's Middags gaan we naar vulkaan Cerro Negro. Het is een relatief kleine vulkaan (726 meter) en dankt zijn naam aan het feit dat het bestaat uit zwart vulkanisch zand en lavagesteente. Cerro Negro is de jongste vulkaan van de wereld maar heel actief. Ik vind het eigenlijk meer op een grote mierenhoop lijken. Er groeit niets en is pik zwart. In 45 minuten beklimmen we bepakt met een overal en board naar boven. Wat trouwens ook nog niet meevalt want de bovenlaag ligt erg los. Het is wel een super mooie wandeling en unieke ervaring. Je ziet rookpluimen omhoog komen en in de krater kleurrijke fosfaten. Nu zie je pas echt de keten van vulkanen. We zien vulkaan: San Cristóbal, Casita, Telica, Santa Clara, Pilas en Momotombo. En dit zijn ze niet eens allemaal. Dus je kan wel nagaan wat een geweldig uitzicht wij hebben. Maar aan alles komt een eind en we zullen dus ook weer eens naar beneden moeten. En dit gaan we volcanoboardend doen. Dus gewoon een plank waar je op gaat zitten en dan voeten omhoog en gaan met die banaan. Ik moet wel zeggen dat toen ik naar beneden keek wel even moest denken: Waar ben ik aan begonnen. Wat is die berg stijl !!!! Eén of andere gek heeft het met zijn fiets gedaan en bereikte een snelheid van 172 km per uur. Maar die heeft daarna wel 3 maanden in het ziekenhuis gelegen. Dit is trouwens ook niet zonder gevaar want sommige krijgen schaafwonden en een enkeling een schouder uit de kom. Ik ga het dus maar rustig aan doen. Tja dat denk je, want als je eenmaal gaat is er geen houden meer aan. Maar we komen veilig beneden en zijn blij dat we niets mankeren. Het ergste is voorbij..... niet dus. De chauffeur blijkt knettergek te zijn. Ik ben best wel wat gewend maar zo´n heftig bus/truck ritje als deze slaat echt alles. Mijn kont heeft niet 1 keer het bankje geraakt, we vlogen zowat door de truck heen. Dat we hier levend uit zijn gekomen snap ik nog niet. Hij heeft een kip doodgereden, een kind op een paard bijna omver gereden. En op het laatste ging hij in plaats van met de bocht mee recht door een afzetting om vervolgens met een noodstop stil te staan. Toen we eruit kwamen had ik wel behoefte aan een sterk drankje of 2. Na dit enerverende tochtje zijn we snel in de douch gesprongen en bij een straatrestaurantje gaan eten. Vergeleken met zo´n tocht is eten van de straat veilig..... Vandaag staat Reserva Natural Isla Juan Venado op de planning. Met een fietstaxi gaan we naar de andere kant van de stad waar de bussen naar Las Peñitas gaan. Dit is een prachtig strand. En achter de monding van de rivier ligt het mangrovebos. Met een bootje willen we deze bezichtigen. We proberen een vissersman te regelen maar helaas die zijn allemaal op zee. We moeten dus naar een hotel om een boot te regelen wat het meteen duurder maakt. Maar het is wel de moeite waard. We zien kleine krokodilletjes, een wasbeertje, een buidelrat, ijsvogeltjes, reigers, steltlopertjes en nog veel meer vogels waarvan ik de namen niet meer weet. Het is echt een relaxed plaatsje en een geweldige plek voor surfers, wat een mega grote golven hebben ze hier. En aangezien we niet kunnen surfen wordt het voor ons pootje baden. Bij een lokaal eettentje bestellen we heerlijke vis. En dan hebben we mazzel. De eigenaar van de hostel heeft ook nog een hostel aan het strand dus we kunnen met hem mee terug rijden. Nu komen we er ook achter dat de plek waar wij slapen niet echt een hostel is maar zijn prive woning. Dus vandaar dat het er zo gemoedelijk uit ziet. Hij heeft ook nog een hostel in de stad die hij laat zien en we ontmoeten zijn vriend in een bar die ons goede tips geeft. Het wordt nu wel erg moeilijk keuzes te maken wat we morgen gaan doen. Dus daar gaan we nog maar een nachtje over slapen.

Tot snel.