Terug bij het begin

Om 6 uur worden we netjes opgehaald door onze tuktuk chauffeur want de bus vertrekt om 6.30. Maar deze kwam uiteindelijk pas om 8 uur. Zoals bij alle bussen hier; de bussen mogen te laat komen maar jij niet!. Het is een slaapbus. Wat inhoudt dat je eigenlijk ligt in de bus. 2 ligstoelen boven en 2 onder en zo de hele bus vol. Ik vind het niet echt lekker zitten/liggen en gelukkig is het maar voor 3 uurtjes. Dan komen we weer bij de grens van Poipet. Dit is dezelfde als de heenweg dus we weten de weg. En dat heeft een voordeel want voordat de hele bus is uitgestapt zijn wij al door de douane van Cambodja, een stukje verder moeten we weer formulieren invullen om Thailand binnen te komen. Het gaat allemaal redelijk snel en binnen no-time staan we weer in Thailand. Nu moeten we weer wachten op het volgende busje en hebben we even tijd om wat te eten. Omdat we de eerste uit de bus en door de douane waren zitten we in het eerste busje. En met dit busje gaan we de tijd van vanmorgen goed maken want wat rijdt deze hard, eigenlijk meer onverantwoord. En om 4 uur staan we weer bij Victory Gate waar we 4,5 week geleden ook begonnen. Nu hebben we wat meer moeite om een taxi te vinden voor de prijs die wij redelijk vinden. We zitten nu ook in een totaal andere wijk. Als we uitstappen bij de guesthouse vind ik het meer op een hotel lijken. We hebben pas voor morgen een kamer gereserveerd en moeten nu dus een duurdere nemen. Maar de kamer is oke wat betreft prijs kwaliteit. We hadden liever de hostel van in het begin maar die zat vol en vele andere hostels die goed waren aangeschreven ook dus kwamen we bij deze. Het ligt in een andere wijk en die is ook lang niet zo leuk. Maar goed, het is maar voor 2 nachten en eigenlijk maar voor 1 dag. Omdat het nog vroeg is nemen we de boot naar het gezellige deel van Bangkok, waar we ook meteen langs onze kleermaker gaan. De pakken zijn klaar! We passen ze en ik moet zeggen dat die van Paul heel erg mooi zijn geworden. Dat ze vaker mannenpakken maken als vrouwen merk ik wel als ik de mijne aantrek. Hij is wel mooi maar toch minder als ik had verwacht. Maar ik moet niet klagen voor die prijs want daar koop je nog geen broek voor bij ons. We gaan maar snel wat eten en dan met de boot terug. De lange dag zit erop en we zijn blij als we ons bed zien.
Vandaag hebben we eigenlijk niet echt iets gepland. We komen dan ook pas rond half 9 echt op gang. We lopen de wijk in voor een ontbijt maar merken al snel dat het hier niets gaat worden. Er zitten hier alleen maar sieradenwinkeltjes met een hoop troep. We zullen het dus moeten doen met een Thais ontbijt. Als we de rijst met varkensvlees en soep op hebben gaan we terug naar het hotel. We moeten van kamer verwisselen maar het is inmiddels 11 uur maar de kamer is nog niet klaar. Eigenlijk moeten we de spullen van de kamer halen en dan om 2 uur weer inchecken. Daar heb ik dus geen zin in, en de jongen achter de bali verstaat ineens geen Engels meer. Ik blijf gewoon stug hetzelfde zeggen tot er een meisje komt die wel de oplossing heeft. Gewoon de spullen laten staan en als we vanavond terugkomen dan de spullen overhuizen naar onze andere kamer. En nu snel hier weg, want Bangkok vind ik al niets maar deze wijk is echt helemaal niets. Met de boot gaan we naar Wat Pho, deze stopt zowat bij de ingang. Wat Pho is een tempelcomplex. In de belangrijkste tempel bevindt zich het beroemde beeld van de liggende Boeddha. Dit is de oudste en grootste tempel van Bangkok. Hij werd in de 18de eeuw gebouwd door Rama 1. Bij de ingang staan twee grote stenen figuren met een hoge hoed en lange stokken in de hand! Dit zijn karikaturen van de farang. Als we naar binnen gaan zien we een reusachtig beeld van een liggende boeddha, 45 m lang en 15 m hoog, een beetje krap in zo'n kleine tempel. De voeten zijn met paarlemoer ingelegd, die de kwaliteiten van Boeddha moeten illustreren. De liggende positie betekent dat hij in afwachting is van het nirwana, het punt van bevrijding in de reincarnatiecyclus. Verder bevat het complex ook vier grote chedîs die met uitbundig gekleurde keramiek zijn bedekt. Ze hebben allemaal andere vormen en kleuren. Ze stellen de eerste koningen van de Chakri-dynastie voor. Schitterend met die hoge fijne torenspitsen. Rondom de tempel zijn twee galerijen waarin zich 394 zittende boeddha's bevinden. Het is hier heerlijk vertoeven maar nu hebben we toch wel genoeg van alle Boeddha's en tempels. Dus we gaan een plekje vinden om ergens wat te eten en te drinken, en dat vinden we aan het water. Daarna lopen we over de Khao San Road. De uitgaans straat van Bangkok met een heleboel winkeltjes die een hoop troep verkopen. Wij gaan op een terrasje zitten om te kijken wat voor mensen hier allemaal voorbij komen. Het zijn de raarste types en je merkt ook dat het hoogseizoen is begonnen. De prijzen liggen een stuk hoger dan 4,5 week geleden en je struikeld over de Nederlanders. Als we genoeg gelachen hebben nemen we maar weer de boot terug naar ons hotel. Bangkok vind ik eigenlijk allen 's avonds op de boot erg mooi. Voor de rest vind ik het maar een vieze en lawaaierige stad. Voor 30 euro cent zitten we wel ruim een half uur op de boot en zien we prachtig verlichte boten voorbij komen. De meeste tempels zijn ook erg mooi verlicht. We moeten nu van kamer ruilen. We krijgen de sleutel van onze nieuwe kamer. Als we de deur open doen weten we niet waar we in terecht komen. Is dit de bezemkast? Het is schoon maar ik heb nog nooit zo'n kleine kamer gezien. Er staat een bed in en er is een zeer kleine badkamer maar verder kan je je er niet in bewegen. Voor 6 euro minder is dit een wereld van verschil met de kamer van gisteren. Nu betalen we €12 voor een kamer en goedkoper kun je in Bangkok op dit moment niet vinden. Ach, morgen vliegen we naar huis. Dus we herpakken onze tassen opnieuw en gaan naar bed.
'S morgens gaan we eerst de vliegtickets uitprinten en daarna nemen we de boot weer naar het leukere (oude gedeelte) van Bangkok. Daar ontbijten we en lopen naar het Nationaal Museum. Dit moet een schitterend museum zijn waar zich de schatten van de Thaise kunst bevinden en een aantal tempels. We staan bij een stoplicht onze positie op de landkaart te bepalen of er vraagt weer iemand waar we naartoe willen. Hij zegt dat het museum gesloten is vanwege protesten en dat er een aantal mooie tempels zijn om te bezoeken en dat de tuktuk voor een hele speciale prijs vandaag rijden. Hij zal er wel een regelen voor ons. Jaja, ik dacht het niet. We hebben genoeg van die tuktuks die naar alle winkels in Bangkok rijden. We lopen wel en als we bij het museum komen, die dus gewoon open is, vinden we de prijs wel erg hoog geworden. Volgens het boek wat een paar jaar oud is zou de entree 80 euro cent bedragen, maar deze is nu 5 euro. Pfff, een verhoging begrijp ik maar zoveel!!!. En er staat ook nog vermeld dat ruim 13 zalen gesloten zijn en dat is ongeveer de helft van alle zalen. Als ik vraag of we korting krijgen omdat er zoveel gesloten is en het antwoord is; nee, besluiten we het niet te doen. We lopen nog naar een heel ruim en groen plein en daarna weer naar de toeristische straat Khao San Road. Hier willen we de laatste Bath opmaken. Maar ook dat valt niet mee. Ja, je kunt wel wat kopen maar dan ben je ook meteen van al je geld af en dat is nu ook weer niet onze bedoeling. We zagen een leuk olie verf schilderij (tenminste dat denken we, want van 1 schilderij hadden ze wel 20 dezelfde hangen zonder enig verschil) hangen wat €63 zou moeten kosten. Er was wel ruimte om te onderhandelen maar niet erg veel. Dit zijn echt geen prijzen die ik hier had verwacht. We moeten nog eten en vervoer naar het vliegveld betalen, dus we laten het schilderij mooi hangen. En daarbij had je in Nederland het ook nog moeten inlijsten wat ook niet echt goedkoop is. Als we bij het etentje wat gaan drinken waar we 4,5 week geleden ook wat zijn gaan drinken komen we er achter dat zelfs hier de prijzen zijn gestegen. We zitten dus echt in het hoogseizoen. We lopen verder door de straat en komen nog meer schilderijen tegen. Ze zijn echt mooi en we moeten toch van ons geld af dus we proberen het hier nog maar een keer. Deze is iets groter en wij zien geen verschil met de vorig. Met deze gaan we echt in onderhandeling en we blijven stug volhouden dat we niet meer geld hebben. Dan doen we beide nog wat toegeven en komen uiteindelijk op een prijs van €15 uit. Het heeft wat moeite gekost maar het kan dus toch. En dan is het weer tijd om naar de boot terug te lopen. Dit doen we via het park waar nog een oud fort staat waar we nog heel even genieten van de rust en de eekhoorns. En dan nemen we voor de laatste keer de te volle boot. Maar wat wil je ook, voor 30 euro cent ben je erg snel bij alle belangrijke bezienswaardigheden en daarbij sta je nergens vast in het verkeer. We douche en rusten even uit. En dan gaan we toch echt een taxi zoeken. We gaan er vanuit dat dit wat tijd in beslag gaat nemen. 'S middags vroegen we aan verschillende mensen wat ongeveer een taxiritje kost naar het vliegveld. Dat zou tussen de 250 a 300 bath moeten zijn. Maar als we het aan 2 taxichauffeurs vragen willen ze 500 a 600 bath hebben. Dus dat zal onderhandelen worden. Maar als we het hotel uitlopen staat er een taxi en als we de prijs vragen begint hij met 400 bath en al snel zitten we op 300 bath of te wel € 7,50. We zitten ongeveer een uurtje in de taxi en dan begint het wachten tot het vliegtuig vertrekt. Het vliegtuig zit vol met Russen en op de een of andere manier is het toch maar een lomp volkje. Met een pauze van 3 uur in Abu Dhabi is de tweede vlucht een stuk aangenamer met een ander slag volk. En na de nodige vlieguren zijn we weer terug in het koude Nederland.
Cambodja is nog een prachtig land. Hoewel ik vind dat we er eigenlijk 5 jaar eerder er naartoe hadden moeten gaan. Door de oorlog hebben ze geld nodig en de regering verkoopt echt alles. Dit komt de bevolking maar zeker niet de natuur ten goede. Ik ben dan ook benieuwd hoe de natuur er over 5 jaar uitziet. Het land is rijk aan grondstoffen en als ze deze op een goede manier zelf gaan gebruiken wordt het misschien nog wat. Dit kunnen ze zeker niet met deze regering of zonder hulp. Het toeristme is nu echt in opkomst en dat merk je in de grotere steden. Dus wil je nog het rustige en mooie Cambodja zien, wacht dan niet te lang. Wij hebben er in ieder geval van genoten.