Droomplek

's Morgens gaan we er redelijk vroeg uit omdat we een reisdag hebben door de bergen en de laatste stuk naar Manambato is erg lastig. We zitten op de route National nr 2. En deze is redelijk goed maar er zit veel vrachtverkeer op. Het uitzicht is overal prachtig. We rijden verder oostwaarts en via Manambato komen we bij een ander prachtig stukje Madagascar. We hebben deze morgen wel voor het eerst een beetje regen. Maar het is minimaal en daarbij is het een reisdag. We komen op het strand en gaan met de boot naar onze eindbestemming. We varen 2 uur over het Canal des Pangalanes. De Pangalanes worden gevormd door een honderden kilometers lange aaneenschakeling van meren, kreken en lagunes, die door kanalen met elkaar zijn verbonden. In koloniale tijden werd het water voor transport gebruikt zodat men in beschermde wateren kon varen in plaats van op de ruige, open oceaan. Maar inmiddels is er zoveel overgroeid dat alleen de kleine "pirogues" van lokale vissers er nog makkelijk hun weg vinden. Het is een uniek natuurgebied, en ons hotel ligt er middenin. We varen over het Ankanin'ny Nofy meer (wat droomplek betekent) en zien ons hotel liggen. Deze naam zegt echt genoeg. We krijgen een heus strandhuis met uitzicht op het meer en de landtong met daarachter de Oceaan. Vanaf het balkon heb ik een perfect uitzicht, dit is echt genieten. Het huisje zelf is ook echt mooi. Het is vrij open gebouwd zodat de wind erdoor heen kan waaien want het kan hier behoorlijk warm zijn. We zijn redelijk op tijd dus we kunnen nog het water in wat een aangename temperatuur heeft. Er ligt een traditionele en kunststof kano. En met Judith, Monique en Carla ga ik dus eens proberen of we in de traditionele kano vooruit kunnen komen. Het is even balanceren maar we zitten er alle 4 in zonder om te gaan. En we komen ook nog vooruit ook. Helemaal geweldig. Dat moet toch ook met die andere kano lukken dachten we zo. Ook deze proberen we uit maar al snel komen we erachter dat hij lek is. We gaan als een speer maar als we dan in diep water komen slaan we toch echt om. Hmmmm das niet echt handig met peddels en een kano die zinkt en erg zwaar wordt. Maar gelukkig hebben we nog een reisgenoot (Els) op het water en die komt ons bevrijden van de peddels. En omdat die kano erg zwaar is en we hier nog niet kunnen staan gaat ze ook hulp halen. We zien haar vanuit het water van links naar rechts lopen maar geen actie die richting ons komt. Gelukkig komen we eigenhandig aan de kant met kano, dat is toch best knap voor 4 vrouwen dacht ik zo. We vroegen aan haar waarom ze zo op en neer liep. Wel zegt ze: ik kon toch niet in mijn zwempak hulp roepen dus ik moest iets aan doen en toen zag ik jullie weer zwaaien en dacht dat jullie de peddels weer nodig hadden dus moest ik weer alles uit doen. Onze heldin voor de rest van de reis ;-). Na een panoramaview op de berg en een heerlijke maaltijd is het weer bedtijd. Na het ontbijt brengt een bootje ons naar het Palmarium. Dit is een privé-reservaat en er staan verschillende soorten palmen en andere gewassen zoals de vanille. Dit is een van de belangrijkste exportproducten van Madagascar. Het is een soort orchidee die een bloem krijgt en deze bestuiven ze handmatig omdat het vogeltje die het bestuift alleen in Mexico voorkomt. Dan komt er een boon aan en dat wordt na een heel proces vanille. Maar het allerleukste aan dit reservaat is dat er tamme lemuren zijn. En eindelijk krijg ik ze heel goed op de foto. Degene die we zien zijn: Propithecus coqvereli (Coquerel's Sifaka), Evlemur macaco en Evlemur coronatus hybride (Black lemor en Rowned lemor kruising), Varecia variegata (Black & White ruffed lemor), Evlemur folvor (Brown lemor) en natuurlijk de Indri. De Indri heeft een grappige naam in het Malagasy namelijk Babakoto. Ik wandel terug naar het hotel en ook dit is een mooie wandeling die half door het water gaat. Na de lunch gaan we naar een landtong die tussen het meer en de Oceaan ligt. We lopen langs het strand van de Indische Oceaan en hij is erg wild. We komen uiteindelijk bij een vissersdorp. Hier staat een fabriekje waar olie gemaakt wordt van de niaouli, een soort eucalyptusboom. Helaas zijn ze nu niet aan het werk maar de dagelijkse bezigheden van het dorpje zijn ook leuk om te zien. 's Avonds krijgen we nog een optreden van de kinderen uit het dorpje naast het hotel. Natuurlijk moet er weer mee gedanst worden. En met de Oceaan voor de laatste keer op de achtergrond is het heerlijk slapen.

Tafandria Mandry (welterusten)
Annie en Angelique