Nicaragua here we come

Hier zijn we weer. Het is 8 december 2011 en ik mag mezelf een echte geluksvogel noemen. Voor de 2e keer dit jaar maak ik een verre reis. Ik ga terug naar een deel van de wereld wat me toch het meest blijft trekken. Latijns-Amerika. Om precies te zijn Midden-Amerika. We beginnen in Nicaragua en zullen eindigen, waar ik een jaar geleden ook met mijn trouwe reismaatje Linda was, in Panama-City. Dit keer ga ik niet het avontuur aan met Linda maar met een reismaatje die ik dit jaar in Madagascar heb leren kennen. En met wie ik dezelfde passie deel. Backpacken !!!!

Voor het eerst in mijn backpack bestaan vlieg ik rechtstreeks. (Nou ja, 1 tussenstop in Panama). Geen lange wachttijden op vliegvelden en voor het eerst niet over Amerika. Wat een genot. Dit alles zijn bewuste keuzes maar ik moet nog erg aan de luxe wennen ;-). Wat geen bewuste keuze was, is eigenlijk onze bestemming. De bedoeling was om naar Guatemala, Honduras en El Salvador te gaan maar door omstandigheden is het op het allerlaatste moment nog gewijzigd. Nicaragua is het geworden. Na toch nog 20 vermoeiende lange uren (waarvan ruim 12 vlieguren) zijn we in één van de grotere landen van Midden-Amerika aangekomen.
Het is vrij arm, nog relatief weinig bezocht, maar ze zeggen wel één van de mooiste landen van Midden-Amerika. Nicaragua heeft een oppervlakte van ruim 3x Nederland. Dat wordt dus aanpoten en we beginnen in Managua. Managua is eigenlijk een overblijfsel van de oorlog tussen Granada en Leon. Maar of het slim is geweest om de hoofdstad hier te bouwen... Het ligt namelijk op een breuklijn. Dus eigenlijk alles wat ze ooit hebben gebouwd is al een keer ingestort. Maar eerst naar onze hostel. In de LP en FP staat dat het 10 dollar per persoon kost. Want een taxi betaal je hier per persoon en niet per taxi. Dat vinden wij natuurlijk weer te duur. En ja hoor. We zijn het nog niet afgeleerd. We krijgen uiteindelijk een taxi voor 9 dollar dus 4,5 dollar per persoon. Onze hostel ligt in een niet zo´n fraaie buurt. Dus meer dan even de straat oplopen voor een drankje en water inslaan doen we niet. Managua is trouwens ook niet echt de moeite waard. Het ligt aan een meer dat sterk vervuild is en het enige mooie wat de stad rijk is, is de oude kathedraal maar die staat op instorten. De straten zijn wel erg mooi versierd voor kerstmis en om de 100 m staat een kerststal. En die is dan ook meteen met veel glitter en glamour. We zijn trouwens 1 dag te laat voor een feestje. Op 7 december vieren de mensen de dag van de beschermheilige van Nicaragua zoals wij de heilige Maria eren. Maar ook vandaag is er overal op straat vuurwerk te zien. En nu snel naar bed. ´s Morgens besluiten we om naar Matagalpa te gaan. Hiervoor moeten we weer de taxi terug nemen richting vliegveld. Nog goedkoper natuurlijk maar ben wel blij dat ik heelhuids uit die taxi kom. Goed, ik moet weer even wennen aan de rijstijl. Het was trouwens een goede keuze om niet in Managua te blijven hangen want veel moois heb ik niet gezien onderweg. En de bus naar Matagalpa hebben we snel gevonden. Het is een chickenbus. Eentje die helemaal vol wordt gestouwd en waarvan als je denkt dat ie vol zit er altijd nog eentje bij kan. Zelfs de verkopers van eten en drinken wurmen zich door deze overvolle bus. Echt leuk om te zien. En het ritje was weer spotgoedkoop. Voor 1,25 euro zit je 2,75 uur in de bus. Onderweg was het vooral een dorre bedoening. Het is vandaag dan ook behoorlijk warm en we zijn blij als we eruit mogen. We zitten nu tussen de bergen en de temperatuur is aangenaam. We zoeken een hostel en gaan wat eten op de lokale markt. Nu nog afwachten tot morgen hoe het eten is gevallen ;-). De stad zelf is ook weer niet echt mooi maar de omgeving moet hier erg mooi zijn en dat gaan we dus morgen bekijken. Dus nu snel naar bed want morgen wordt een drukke dag.

Hasta Luego